20.03.2016

Panoramy Portretowe - Metoda Brenizera | Fotografia Portretowa i Muzyczna

Ryan Brenizer spopularyzował technikę tworzenia panoram przy sesjach ślubnych, narzeczeńskich i portretowych, do tego stopnia, że technika, której używał została nazwania przez internety jego nazwiskiem :) Podobnie technika "prismingu" kojarzona dla mnie jest zawsze, np. z Samem Hurdem. Metoda Brenizera to nic innego jak złożenie panoramy, jednak wykorzystywana jest podczas zdjęć portretowych na małej głębi ostrości dla uzyskania unikatowej perspektywy i plastyki na zdjęciu. Dzięki temu możemy teleobiektywem wykonać ujęcie szerokokątne o bardzo małej głębi ostrości. Zapraszam do przeczytania opisu z przykładami i obejrzenia załączonego tutoriala na YouTubie :)


Zdjęcie Kamila wykonane dla Escoli składa się z ośmiu pionowych zdjęć. Dzięki temu mogłem stworzyć poziome ujęcie nadające się na podłużny banner na stronę sklepu obejmujący otoczenie wokół modela i jednocześnie zachowując małą głębię ostrości oddzielającą Kamila od tła. Przy użyciu obiektywu szerokokątnego utraciłbym tę głębię, a przy teleobiektywie nastąpiłaby znaczna kompresja tła, przez to nie widać byłoby przestrzeni za Kamilem. Rozwiązaniem byłoby użycie aparatu o znacznie większej matrycy i dobranie odpowiedniego obiektywu, natomiast jest to całkowicie inna liga sprzętowa i cenowa, a dla skromnego hobbysty, efekty uzyskane kilkuminutową techniką postprodukcji są zadowalające ;) Poniżej możecie zobaczyć klatki poskładane przez Photoshopa, bez automatycznego mieszania warstw i kadrowania :)


Zapraszam wszystkich do obejrzenia tutorialu na YT, gdzie szczegółowo pokazuję i tłumaczę wykonanie wszystkich panoram z tego postu.


Wszystkie moje panoramy fotografuję z ręki. Rozglądałem się kiedyś za porządną głowicą panoramiczną umożliwiającą ustawienie punktu nodalnego, natomiast przeraziła mnie delikatnie ich cena, więc przy robieniu serii ujęć do późniejszego złożenia pamiętam o kilku elementach, które ułatwiają mi pracę. Najważniejsze jest zablokowanie ostrości. Ja używam tylnego przycisku AF-ON, natomiast można również przycisnąć spust migawki do połowy i trzymać go przy przesuwaniu i robieniu ujęć. Można również używać ostrzenia manualnego. Problemem było zastosowanie tej techniki z Fuji X100, gdzie blokowanie ostrości nie jest idealne, więc poniższe zdjęcia wykonałem po prostu za każdym razem ostrząc na Paulinie i przesuwając aparat.



Podczas wykonywania zdjęć ze światłem błyskowym musimy również pamiętać o tym, aby lampa miała czas się naładować pomiędzy ujęciami. W przeciwnym wypadku możemy mieć różnice w ekspozycji i złożona panorama będzie miała ciemniejsze elementy, które ciężko będzie dopasować do reszty. Widać to poniżej na surowych plikach z prawej strony kadru na przyczepie kempingowej. Tutaj wystarczyło na szczęście wykadrować odpowiednio zdjęcie.



Kolejnym ważnym elementem, o którym trzeba pamiętać, to odpowiednie wykadrowanie pierwszego zdjęcia, tak aby główny kadr obejmował jak najwięcej fotografowanej przez nas osoby. Najlepiej jest uwzględnić całą postać, jednak gdy chcemy złożyć panoramę z większej ilości zdjęć, musimy pamiętać, żeby za bardzo nie pociąć naszej postaci, ponieważ utrudni to programowi złożenie poprawnej panoramy. Dobry punkt odniesienia z kadru centralnego jest bardzo ważny, ale równie ważne jest zrobienie zdjęć w takich przesunięciach, żeby było wystarczająco dużo informacji dla programu do nałożenia na siebie warstw.


Największy problem może pojawić się przy panoramach pionowych, ponieważ wtedy zmuszeni jesteśmy całkowicie pociąć kadrami fotografowaną przez nas osobę. Zależy to oczywiście od ilości zdjęć jaką wykonujemy, ponieważ przecięcie całej sylwetki tylko w 3 lub 4 miejscach nie grozi nam automatyczną klapą przy składaniu panoramy :)


Można technikę tę wykonać przy fotografowaniu samej twarzy, gdzie jeden pełen kadr obejmuje sam nos, jednak przy tak niewielkiej odległości od fotografowanej osoby granica błędu jest zbyt mała, by móc bezproblemowo wykonać wszystkie ujęcia z ręki. Wtedy właśnie przydaje się dobry statyw z porządną głowicą.

Aby być na bieżąco ze wszystkimi jakże wspaniałymi postami najlepiej jest polubić mnie na Facebooku, gdzie zawsze będę dawał zapowiedź nowego wpisu. Pozdrawiam!

10 komentarzy:

  1. Genialny tutorial. Portretów zwyczajnie ne robię, ale efekt tak mnie zainteresował, ze znalazłem do niego kilka innych zastosowań. Na dniach się tym pobawię.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. zastosować możemy wszędzie, gdzie chcemy uwzględnić więcej otoczenia, a ogranicza nasz ogniskowa, albo gdy chcemy trochę manipulować głębią ostrości :) Brenizer głównie to rozpowszechnił ze względu na spłycenie głębi ostrości, ale panoramy można złożyć ze wszystkiego na dobra sprawę ;)

      Usuń
  2. Bardzo ciekawe. Polecam małą i lekką głowicę do panoram Gobi firmy Bushman Panorami. Opis u mnie :)
    http://tomaszmielnik.pl/gobi-glowica-do-panoram-sferycznych-2/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. dzięki za link :) póki co z ręki wystarcza ale chyba się głowicą zainteresuje na przyszłość ;)

      Usuń
    2. Do paru, parunastu zdjęć nie jest wymagana głowica :)

      Usuń
    3. w studio będę próbował zrobić samą twarz np na 105mm 2.0 i złożyć jakiś większy portret, to wtedy się na pewno przyda :) poszukam może coś tańszego nabędę niż 800zł ;)

      Usuń
  3. Ja swoją głowicę zbudowałam z kawałka grubego płaskownika. Rotator który ułatwia pracę przy panorach sferycznych zrobił mi znajomy ślusarz na podstawie rysunków technicznych znalezionych w internecie.
    Tobie nie potrzebny do tego rotator, tylko wystarczą 2 sumie 2 płaskowniki. Jeden zagięty w L aby przymocować do statywu, drugi, na ramieniu przykręcony do pierwszego i na nim mocujemy nasz aparat.
    Spokojnie dasz radę zrobić to w garażu :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A czemu nie zwykły statyw? Oś nie zmienia się, aż tak znacząco, a przesunięcie płaszczyzny rzędu 1-3cm nie zrobią różnicy w końcowym obrazie.

      Usuń
    2. przy powyższych panoramach zwykły statyw a nawet z reki wystarczy
      przy zbliżeniach na samą twarz i dokładnym budowaniu panoramy np na 1.8, odpowiednie głowice są zbawieniem

      Usuń
  4. jeszcze dodam:
    to co napisałem - głowica 2-elementowa umożliwi Ci robienie zdjęć w pionie (sferyczne lepiej w pionie robić) natomiast jeżeli chcesz poziome robić to wystarczy 1 płaskownik. Chodzi tylko o odsunięcie aparatu do tyłu na tyle aby punkt nodalny danego obiektywu znalazł się w środku osi wobec której to będziesz kręcić obiektywem.
    Już się nie mądrze ;)

    OdpowiedzUsuń